Als ik opsta en als ik ga slapen, doe ik dat als Mechelaar. Nochtans niet geboren en getogen, maar ingeweken, mag ik Mechelen enorm appreciëren. Sinds ik hier in 1988 ben komen wonen, is het hier almaar verbeterd. En laat dit nu geen politiek statement zijn, want de opeenvolgende stadsbesturen, of ze nu uit SP.A, CD&V, VLD of Groen! bestonden, allen hebben ze hun best gedaan om deze stad aantrekkelijker te maken. Geboren en getogen Mechelaars zullen vaak klagen over hun stad, maar dat zal dan alleen maar in hun genen zitten, de feiten mogen anders worden geïnterpreteerd.
Er is ook geen oorzakelijk verband tussen mijn aanwezigheid in Mechelen en de vooruitgang van deze stad. Al sluit ik mij graag aan bij organisaties en intiatieven die een inspanning doen om te tonen hoe mooi, interessant en de moeite waard Mechelen kan zijn: JCI Mechelen, Jazzzolder, Jazzathome, De Mechelse Flickr-fotografen, ... Mechelen is de stad waar mijn kinderen naar school gaan, waar ik sport, op restaurant ga, waar we het merendeel van onze inkopen doen.
Maar het moet echt niet bij Mechelen blijven. Ik vertoefde heel graag vele jaren in Otegem-Zwevegem-Kortrijk, Hoegaarden, Leuven, Oostende, ... Zou het kunnen dat ik ook Vlaming ben? Vlaanderen bepaalt mijn culturele eigenheid, mijn mentaliteit en ongetwijfeld ook mijn manier van denken. "Ik ben een Belg, maar ik spreek Nederlands", want zo moeten we ons soms aan buitenlanders voorstellen. Anderzijds spreek ik Nederlands, maar ben geen "Ollander". Zoals vele andere Vlamingen definieer ik mijn Vlaming zijn uit het ongerijmde: geen Waal, maar ook geen Nederlander.
"Wie zich afzet, bevestigt de grond. Het gaat erom te vliegen.", is een citaat van Bram Vermeulen.
Vlamingen vandaag gaan een stapje verder dan zich uit het ongerijmde te bewijzen. Ze zetten zich af tegenover hun mede-Belgen: de Walen en de Franstalige Brusselaars. Het zou er niet eerlijk aan toe gaan in dit land. Een en ander dient bijgestuurd. Bevoegdheden horen te worden gesplitst. De Franstaligen willen niet mee, ze lachen ons uit.
Het gaat erom te vliegen. Ik ben blij dat ik Belg ben. Creativiteit komt voort uit verscheidenheid. En dan zijn wij hier in België verwend. We zitten op het kruispunt van verschillende Europese culturen. Geen wonder dat we de model-Europeaan zijn. Veel Vlamingen werken in Brussel en mogen het genot proeven van samen met Franstalige collega's in vergaderingen te zitten en vrolijk de beide landstalen door elkaar te spreken. Andere standpunten moeten er niet artificieel worden bijgehaald, ze zitten al mee rond de tafel. Ook cultureel is de kruisbestuiving vanzelfsprekend. Als je denkt dat je de Vlaamse jazz-scene wel gehad hebt, volstaat het van er de Brusselaars en de Walen bij te halen en nieuwe perspectieven dienen zich aan.
Ok, het gaat daar niet over op Hertoginnedal. En wie ben ik om te beweren dat de Vlaamse verzuchtingen ten opzichte van het Federale België overdreven of onterecht zouden zijn? Maar voor mij is het glas nog altijd half vol en we kunnen nog veel meer profiteren van het feit dat België er is en dat we in dit land van zoveel verscheidenheid mogen proeven. En dan ben ik blij dat er nog politici zijn die zich om die andere helft van het glas dat al leeg is bekommeren, zolang ze er maar op letten dat ze de rest van het glas niet wegkieperen.
3 opmerkingen:
mooi! mooi! Hans, doe zo voort! ik kom af en toe wel eens lezen...
Beste Info,
Wie bent u? Ik wil ook wel eens iets van u lezen.
Hoi Hans, leuk geschreven en ik kan er mee heel goed in vinden. Separatisme hoeft voor mij echt niet aangewakkerd te worden -- als de geschiedenis die richting ingaat dan zal hij dat ook wel uit zichzelf doen, zonder dat daar een extremistisch discours bij nodig is.
Bovendien: de Vlaamse politici hebben de laatste twee jaar op federaal vlak eigenlijk weinig meer bereikt dan zich hopelijk vastrijden. Eenzijdige eisen en beloftes werken niet als je met twee bent!
Een reactie posten